De Beemster Wereldtuin, wie zaait zal oogsten.

‘Bijen in de Beemster.’

Met het project ‘Bijen in de Beemster’ doet de Beemster Wereldtuin mee aan het Betrekken bij Groenfonds. Projecten die de biodiversiteit in onze provincie versterken én zoveel mogelijk doelgroepen en partners betrekken, komen voor een financiële bijdrage uit dit fonds in aanmerking.

 

Het Fonds laat zien dat vrijwilligers vol ideeën zitten om de biodiversiteit een impuls te geven en om de Noord-Hollanders te betrekken bij hun groene leefomgeving. Een goede reden voor Esther Rommel, gedeputeerde Natuur en Landschap om op 24 september de tuin te bezoeken om in gesprek te gaan met de initiatiefnemers én de vrijwilligers. “Ik vind het bijzonder interessant hoe dit initiatief natuurontwikkeling combineert met participeren in de samenleving. Daarnaast heb ik de laatste jaren met eigen ogen kunnen zien dat een cultureel diverse groep zeldzaam is in het groene vrijwilligerswerk. Veel groene organisaties zouden graag vrijwilligers aantrekken die een afspiegeling zijn van de samenleving. Heel inspirerend hoe de Wereldtuin dat is gelukt.”

Het project ‘Bijen in de Beemster’

Tuincoach Carolien: ‘We willen graag een bijen-leerpad aanleggen. Het doel van dit pad is om bezoekers, kinderen en deelnemers van het project meer te leren over de belangrijke rol van bijen, maar ook insecten in de tuin en onze voedselvoorziening. Denk hierbij aan het zaaien van bij-vriendelijke planten, het maken van ‘zaadbommen’ en het realiseren van het bijen-leerpad. Ook het informeren van de vrijwilligers en deelnemers, het ontwikkelen van recepten met honing en het plaatsen van een bijenstal horen bij dit plan.’

De Beemster Wereldtuin

Achter de Johannes de Doper parochie in Westbeemster bevindt zich de karakteristieke parochietuin waar twee keer per week hard gewerkt wordt aan groei. Op dit hemelse plekje waar natuur, participatie en diversiteit samen komen, werken vrouwen uit verschillende culturen en staat ontmoeting en samenwerking tussen mensen en natuur centraal.

Het motto is ‘wie zaait zal oogsten’! Nederlandse vrouwen en vrouwen met een niet-Nederlandse achtergrond werken op en aan deze mooie plek die niet alleen gezond voedsel en kleurrijke bloemen oplevert, maar ook bijdraagt aan de innerlijke groei en levensgeluk. De Beemster Wereldtuin is een plek waar vrouwen op eigen wijze en tempo werken aan zelfontplooiing richting participatie in de samenleving en/of arbeidsmarkt.

De tuin als verbindende factor

‘Dit doen ze niet alleen in de tuin,’ zegt coördinator Fleur. ‘De Beemster Wereldtuin organiseert al 10 jaar projecten van 12 weken waarin aan thema’s gewerkt wordt in de diverse werkplaatsen. Per werkdag zijn er ca. 20 medewerkers en deelnemers actief. Er wordt in de tuin gewerkt, tussen de middag wordt samen een wereldse maaltijd verzorgd. In het naaiatelier leren de vrouwen elkaar naaien, en daarnaast houden we ons bezig met het maken van kunst.

In de pluktuin kunnen bezoekers zelf boeketten samenstellen.’ ‘Naast ons ligt ook een basisschool. Leerlingen en ouders van deze school worden ook betrokken bij de tuin. Zo brengen we de culturen dichter bij elkaar met de tuin als verbindende factor.’ Het omgaan met anderstaligen is coördinator Fleur niet vreemd, als NT2 docent en cultureel antropoloog houdt ze van improviseren en de omgang met deze vrouwen en andere culturen. Pas sinds maart 2021 houdt zij zich hier bezig met de dagelijkse zaken. ‘Zowel cultuur, taal als natuur komen hier samen, en hier een bijdrage aan leveren geeft veel voldoening.’

Groei en relativeren

Het runnen van een Wereldtuin is meer dan alleen tuinieren. Carolien, de tuincoach kan haar educatieve achtergrond hier goed kwijt. Ze was eerder directeur van een basisschool en is sinds een jaar vrijwilliger bij de stichting. Twee dagen per week begeleidt ze het tuinteam, ontvangt ze scholen en bezoekers en zorgt ze dat het de deelnemers aan niets ontbreekt.

Carolien: ‘Gelukkig hebben we Surayyo, een vrouw uit Oezbekistan die enorm veel weet van tuinieren, want ik ben ook nog steeds lerende. In eerste instantie zag ik ook alleen maar zaken die nog moesten gebeuren, maar nu denk ik; Nou, dit hebben we gedaan, en wat fijn dat dat al af is, dus ik draai het maar een beetje om.’ Dat educatieve aspect is gewoon enorm leuk. Wat mij ontzettend veel energie geeft zijn de vrouwen die hier bezig zijn en daar zo ontzettend vrolijk van worden. De tuin, en het werken met elkaar zorgt voor een groeiproces op zowel persoonlijk, sociaal als inhoudelijk gebied. Je ziet de vrouwen letterlijk met de week sterker worden. En dat geldt voor alle vrouwen hier.’ ‘Door de ontmoeting met elkaar leren we allemaal te relativeren.’ De natuur verbindt!

De tuin als kloppend hart

Voorzitter Inge: ‘Precies een jaar geleden ben ik gevraagd door de toenmalige voorzitter om het stokje van haar over te nemen. Ik heb natuurlijk even moeten nadenken voordat ik ja zei. Dit project omhelst enorm veel. Pers, financiën, de mensen, contact met de gemeente, het vervoer, alle projecten, open dagen. En dat allemaal vrijwillig. Doordat ik zowel een zakelijke als creatieve achtergrond heb, met een daarbij behorend groot en actief netwerk, zag ik mezelf als de juiste persoon op deze plek.’

‘Met een aantal topvrouwen hebben we toen een transitieplan gemaakt. De conclusie was dat we terug moesten naar de basis; een ontmoetingsproject. Een participatieproject waar vrouwen op een veilige manier zelfredzaam kunnen worden. Je komt hier, kent heg nog steg, je kent de taal niet en je wil toch je weg vinden. Samen met vriendinnen een netwerk opbouwen. Met de tuin als de kern, het kloppend hart.’

Tekst en fotografie: Rogier Reker