De mooi vormgegeven boeken van Josefien Oude Munnink met begeleidende foto’s van Amke vertellen de persoonlijke verhalen van particuliere natuurbeheerders. Natuur door burgers en bedrijven. Een voor velen onbekende wereld.

 

In overleg met Josefien mogen wij een zevental verhalen aan jullie laten lezen. De andere verhalen kun je lezen in haar nieuwste boek; Natuur op eigen kracht. In de hoofdrol vandaag; Wouter Groote en Arjen Meeuwsen.

Buitenplaats voor inspiratie

De Hoorneboeg, aan de rand van de Hilversumse hei, was voorheen een conferentieoord van de Remonstrantse Broederschap. “Mijn vader heeft hier allerlei functies gehad en heeft lange tijd het beheer gedaan, dus ik loop er van kinds af aan al rond. Deze plek heeft gigantisch veel voor mij betekend in mijn jeugd”, vertelt Wouter Groote, rentmeester van de Stichting De Hoorneboeg.

Amke

Ooit was dit een kale heuvel omringd door heidevelden

“Ooit was dit een kale heuvel omringd door heidevelden”, legt Wouter uit. “De paden cirkelen in een spiraal de bult op. Dat was om het landgoed van dertien hectare groter te laten lijken als je met de koets omhoog reed.” Vanaf 1792 is het parkbos ingeplant en is er in verschillende fasen door diverse eigenaren gebouwd en herbouwd op het terrein. “De Remonstrantse Broederschap kon op een gegeven moment de kosten van al het onderhoud niet meer dragen. De bodem was bereikt. Ik zag de donkere wolken boven de Hoorneboeg hangen. Toen zei mijn vader: ‘Wouter, maak een plan’. In 2016 hebben we samen met een grote groep mensen het plan voor de Culturele Buitenplaats gemaakt.”

“De Hoorneboeg was altijd een plek voor geestelijke bezinning, dus dat was het uitgangspunt”, vervolgt Wouter. “De kernwaarden zijn natuur, cultuur, spiritualiteit, persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. We hebben in ons plan zes plekken onderscheiden, elk met een ander gevoel. Die noemen we groene kamers. Voor deze plekken hebben we via sociale media ondernemers gezocht met dezelfde motivatie en kernwaarden, die elkaar aanvullen en met elkaar verbonden zijn.”

Een maatschappelijke opgave

Op deze oproep kwam onder andere Arjen Meeuwsen af. Hij is landschapsarchitect en nu verantwoordelijk voor het groenbeheer op de Buitenplaats. “Ik was op zoek naar een plek met een grote tuin waar ik groenten en kruiden kon kweken. Ik wil daar colognes en zeep van maken. Er komt ook een ciderij waar we cider en gin gaan maken. Zo kunnen we het fruit van hoogstambomen uit de wijde omgeving, dat wegens te hoge arbeidskosten niet meer geoogst wordt, toch benutten. De mensen die hier komen wil ik op deze manier weer meer in contact met de natuur brengen. Ik vind dat een maatschappelijke opgave.”

In de tuinmanswoning bij de tuin is het vegetarisch restaurant ‘Bij de Tuinman’. De bibliotheek ‘In de Luwte’ is de stilteplek waar je trainingen kunt volgen gericht op persoonlijke ontwikkeling. De boerderij met schuur ‘Aan de Hei’ wordt gebruikt voor teamtrainingen en retreats. In het statige herenhuis ‘In de Villa’ is een stichting gevestigd die aan maatschappelijke vraagstukken werkt. De dienstwoningen worden nu bewoond. Twee plekken op het terrein moeten nog ontwikkeld worden.

Er wordt hard gewerkt op het terrein. “We zijn alles aan het renoveren”, licht Wouter toe. De restauratie van het parkbos, de historische padenstructuur, alle kabels en leidingen en de gebouwen. “Het kost veel geld. Gelukkig hebben we de steun van een aantal maatschappelijke investeerders.”

“De Hoorneboeg is voor mij een plek om niet alleen maar ‘in mijn hoofd te zitten’, maar ook met mijn handen te werken”, vervolgt Wouter. “De sereniteit, de stilte en de bijzondere en gevarieerde natuur maken het voor velen, maar ook voor mij persoonlijk, een plek om in contact met mezelf te komen, nieuwe ontmoetingen aan te gaan en inspiratie te vinden. Het doel van alle activiteiten op De Hoorneboeg is een plek creëren waar mensen in verbinding komen met de natuur, met anderen en met zichzelf om zo de wereld een beetje mooier te maken.”

Vanaf 26 september is het boek te bestellen op www.natuuropeigenland.nl

tekst: Josefien Oude Munnink
fotografie: Amke